Terug van wintersport en meteen weer knallen? Nou, zo makkelijk is dat niet…
Ken je dat gevoel? Je hebt onwijs veel zin om te trainen, voelt je in je hoofd al fit en sterk, en ziet jezelf moeiteloos door je workout vliegen. Maar dan is het moment daar… en ineens voelt alles fakking zwaar. Je lichaam lijkt de memo niet te hebben ontvangen dat dit een toptraining moest worden.
Nou, welkom in mijn wereld. Ik ben net terug van een heerlijke wintersport, waar ik in een vet goeie sportflow zat. Bergen op, bergen af, benen als staal, longen als een marathonloper—ik voelde me geweldig. Maar eenmaal thuis? BAM. Het lijkt wel of mijn lichaam al die opgebouwde kracht en energie bij de grens heeft achtergelaten.
En ja, ik weet het, mensen denken vaak dat ik altijd maar moeiteloos train, super gedisciplineerd ben en zonder problemen even een halve marathon of 100 km op de fiets doe. Maar laten we eerlijk zijn: dat is niet hoe het werkt. Je moet er gewoon voor trainen, mensen! Je lichaam vraagt erom, en als je dat niet doet, krijg je het keihard terug.
Maar dan komt het… in plaats van dat ik gewoon zeg: “Nee joh, nu even niet, ik heb andere prioriteiten,” betrap ik mezelf erop dat ik me ga verdedigen. Alsof mijn sportieve reputatie op het spel staat. En alsof diegene daar überhaupt ooit nog over nadenkt nadat ze het hebben gevraagd. Maar ik wel. NATUURLIJK. Want zo werkt dat in mijn hoofd.
En dan die frustratie… Want waarom voelt een training soms zo loodzwaar, terwijl je jezelf juist lekker fit wilde voelen? Nou, misschien omdat:
• Je slecht hebt geslapen.
• Je niet genoeg (of niet goed) hebt gegeten.
• Je dag al ramvol zat met stress.
• Je kinderen ineens zijn veranderd in kleine, hyperactieve kaboutertjes die élke minuut iets van je nodig hebben.
• OF… en dit is een leuke… je gewoon VET veel progressie boekt!
Ja, echt. Soms voelt een workout zwaarder omdat je sterker wordt. Je traint harder, tilt zwaarder, pusht jezelf verder. En wat doet je brein? Dat gooit er meteen een laagje zelfkritiek overheen. “Waarom gaat het nu niet zo soepel als vorige keer?” Nou, omdat je je grenzen aan het verleggen bent!
En weet je? Soms gaat het gewoon niet lekker. Soms is sporten fakking zwaar. Maar het hele leven is zo. De echte vraag is: blijf je erin hangen, of ga je gewoon door?
Want voor je het weet, zit je weer in die heerlijke flow, waarin alles vanzelf lijkt te gaan.
En die flow… Die is lekker, hoor! Dus ik ga gewoon weer knallen. Jij ook?
